__________________________________________________________________________________________________________________________________
...............................................................* ειδήσεις * νέα * ρεπορτάζ *έρευνα σύγχρονων κοινωνικοπολιτικών ζητημάτων *
___________________________________________________________________________________________________________________________________

et in Arcadia ego



"Χαίρε Ω Χαίρε Ελευθερία" Δ. Σολωμός

Επισκέπτες τώρα

Πολιτισμός.....

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2018

Η ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΑ! Στην εποχή μου 1950 - 60 δεν υπήρχε μαθητής που να μην συμμετείχε οικειοθελώς στις παρελάσεις

Αντώνης Δρεμέτσικας
Τουμπίτσι


Η ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΑ!

Στην εποχή μου 1950 - 60 δεν υπήρχε μαθητής που να μην συμμετείχε οικειοθελώς στις παρελάσεις
Οι κοπέλες ήσαν όλες ντυμένες με παραδοσιακές ενδυμασίες, ενώ εμείς τα αγόρια με δυσκολία βρίσκαμε στολές!
Πήγαινα στην Γ' Τάξη στο Γυμνάσιο Τροπαίων κι ένα χρόνο πριν από την 25η Μαρτίου, είχα κλείσει την στολή του γέρο Στάικου από Λαγκάδια (Σβώρνα)
Έφυγα 5 μέρες νωρίτερα, από το Τουμπίτσι με τα πόδια και μετά 8 ώρες (35χιλ.) έφτασα στα Σβώρνα (Καλονέρι) στο σπίτι τους Σκάικου. Βρήκα τον γιό του τον Αποστόλη και την γυναίκα του την Γιωργία. Έμεινα το βράδυ στο σπίτι και όλη την νύχτα προσπαθούσαν να με πείσουν πως λόγω βάρους να μην πάρω όλη την στολή, αλλά μόνο την φουστανελα! Όλη η στολή ζύγιζε 30 οκάδες (38 κιλά)! Εξ άλλου εγώ ήμουν λεπτός ενώ η στολή ήταν για μεγαλόσωμο!
Το πρωί φορτώθηκα την στολή (φουστανέλα, σιλάχι, τσαρούχια, τσαπράζια, επιγονατίδες, φέσι, σπαθί, κουμπούρα) σε ένα δισάκι (δύο ενωμένα σακιά) και ξεκίνησα!
Στην αρχή ο ενθουσιασμός, είχε κάνει το βαρύ φορτίο πούπουλο στον ώμο μου! Μόλις πέρασα τα 10 πρώτα χιλιόμετρα τα πόδια άρχισαν να τρέμουν. Επέμεινα, αλλά σιγά - σιγά καταλάβαινα ότι ήταν δύσκολο να βγάλω τον δρόμο μέχρι του Τουμπίτσι. Έφτασα στο Ρεκούνι (Λευκοχώρι) και σταμάτησα! Περίμενα να βρω μέσον να φορτώσω την στολή! Όσα αυτοκίνητα περνούσαν δεν είχαν χώρο για μένα και το δισάκι. Με ένα φορτηγό που πήγαινε για πετρέλαιο, έφτασα στο Σταυροδρόμι. Πήγα στο σπίτι του Αργύρη, που είχε φορτηγό κι ερχόταν στο ποτάμι για χαλίκι, άφησα την στολή να μου την φέρει την επομένη και εγώ πεζός έφτασα στο σπίτι αργά το βράδυ. Εξαντλημένος από την κούραση και νηστικός έπεσα για ύπνο. 
Την 25η Μαρτίου πρωί - νύχτα, φόρτωσα την στολή στο άλογο και έφτασα στο δωμάτιο που είχα ενοικιάσει στα Τρόπαια. Ντύθηκα την στολή που αν και φαρδιά στέκονταν άνετα στο ύψος μου. Με καμάρι και περηφάνια που είχα ντυθεί τέτοια στολή ξεκίνησα για το Γυμνάσιο! Στη διαδρομή με επευφημούσαν και μερικοί χειροκροτούσαν. Ο καθηγητής Πάνος Βουδούρης με έβαλε αρχηγό της Τάξης Η παρέλαση έγινε μέσα σε πάνδημη συμμετοχή των γονέων και των κατοίκων της κωμόπολης Τροπαίων εν έτη 1956.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου